Όταν ξεκινήσαμε να δημιουργήσουμε τη σύνθεσή μας για την Ελευσίνα και τα συναισθήματα των πολιτών της σχετικά με την καταστροφή του περιβάλλοντος, είχαμε πλήρη επίγνωση των αρνητικών συναισθημάτων που πιθανότατα θα προέκυπταν από ένα τέτοιο θέμα. Στόχος της σύνθεσής μας ήταν να εμβαθύνουμε στη συλλογική ψυχή της κοινότητας και να συλλάβουμε το φάσμα των συναισθημάτων που βιώνουν τα άτομα ενόψει της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, χρησιμοποιώντας modular συνθεσάιζερ και αναλογικά εφέ.

Για να βυθιστούμε σε ένα συγκρίσιμο σενάριο και να αντλήσουμε έμπνευση για τη μουσική μας σύνθεση, ξεκινήσαμε ένα ταξίδι στη Χαλκιδική, όπου εξερευνήσαμε το περιβάλλον ενός ορυχείου και εξερευνήσαμε εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές τοποθεσίες και εργοστάσια, επιτρέποντας στην εμπειρία να διαμορφώσει τη δημιουργική μας διαδικασία.

Εκτός από αυτό, το οπτικοακουστικό υλικό και τα δεδομένα που παρείχε η ομάδα του TT8 λειτούργησαν ως βαθιά πηγή έμπνευσης για εμάς. Τα νεκροταφεία των πλοίων, με τα σάπια σκάφη διάσπαρτα κατά μήκος της ακτογραμμής, προκαλούν μια αίσθηση νοσταλγίας και σύνδεσης με τη ναυτική κληρονομιά της Ελευσίνας. Λειτούργησαν ως απτά σύμβολα των ιστορικών δεσμών της πόλης με τη θάλασσα και της σημασίας της, ως λιμάνι. Ωστόσο, σε αντιπαράθεση με τη συνεχιζόμενη περιβαλλοντική υποβάθμιση, αυτά τα νεκροταφεία πλοίων προκάλεσαν επίσης μια αίσθηση ειρωνείας και θλίψης. Τα κάποτε μεγαλοπρεπή πλοία, τώρα φθαρμένα και εγκαταλελειμμένα, αντανακλούσαν τη σταδιακή φθορά του φυσικού περιβάλλοντος και συνέβαλαν σε μια αίσθηση απώλειας και ερήμωσης.

Ένα κυρίαρχο συναίσθημα που προέκυψε ήταν μια αίσθηση αδυναμίας και μοναξιάς. Καθώς οι πολίτες έβλεπαν την καταστροφή του φυσικού τους περιβάλλοντος, ένιωθαν συχνά αδύναμοι να αποτρέψουν ή να μετριάσουν τη ζημιά. Αυτό το αίσθημα ανικανότητας επιδεινώθηκε από την αίσθηση της απομόνωσης, καθώς τα άτομα πάλευαν να βρουν άλλους που μοιράζονταν τις ανησυχίες τους και ήταν πρόθυμοι να αναλάβουν δράση. Η προκύπτουσα μοναξιά ενέτεινε τα αρνητικά τους συναισθήματα, δημιουργώντας μια βαθιά αίσθηση αποσύνδεσης, τόσο από το περιβάλλον όσο και από τους συμπολίτες τους.

Η θλίψη και η παραμέληση ήταν επίσης κυρίαρχα συναισθήματα που εξέφρασαν οι πολίτες. Η σταδιακή φθορά του περιβάλλοντός τους και η απώλεια της φυσικής ομορφιάς προκάλεσαν μια βαθιά θλίψη μέσα τους. Πένθησαν για τον θάνατο των άλλοτε ακμαίων οικοσυστημάτων και ένιωσαν βαθιά θλίψη για την αμετάκλητη ζημιά που προκλήθηκε στο περιβάλλον τους. Επιπλέον, ένιωθαν παραμελημένοι από τις αρχές και την ευρύτερη κοινωνία, αντιλαμβανόμενοι την έλλειψη ανησυχίας και την αποτυχία να αντιμετωπίσουν την επείγουσα ανάγκη για διατήρηση του περιβάλλοντος.

Η πλήξη ήταν μια άλλη συναισθηματική αντίδραση που προέκυψε από την εξερεύνησή μας στα ατομικά συναισθήματα. Καθώς οι πολίτες αντιμετώπιζαν τη συνεχιζόμενη καταστροφή του περιβάλλοντός τους, εγκαταστάθηκε μια αίσθηση μονοτονίας και επανάληψης. Η επίμονη υποβάθμιση του περιβάλλοντός τους, χωρίς καμία ορατή προσπάθεια ή πρόοδο προς την αποκατάστασή του, συνέβαλε σε μια αίσθηση στασιμότητας και κούρασης. Οι πολίτες λαχταρούσαν για ουσιαστική αλλαγή και διάλειμμα από τον κύκλο της καταστροφής, αλλά η έλλειψη δράσης τους άφησε απογοητευμένους και χωρίς ερεθίσματα.

Τέλος, συναντήσαμε ένα αξιοσημείωτο αίσθημα άρνησης συμμετοχής. Μερικά άτομα, συγκλονισμένα από το μέγεθος των περιβαλλοντικών προκλήσεων και τη φαινομενική αδιαφορία άλλων, επέλεξαν να αποστασιοποιηθούν εντελώς από το θέμα. Αυτή η αποδέσμευση προήλθε από έναν συνδυασμό απογοήτευσης, αγανάκτησης και μιας αντιληπτής ματαιότητας στην προσπάθεια να κάνουμε τη διαφορά. Αυτά τα άτομα πίστευαν ότι οι προσπάθειές τους θα ήταν μάταιες και ότι η ουσιαστική αλλαγή απαιτούσε συστημικές αλλαγές, πέρα ​​από τις ατομικές τους ικανότητες.

Για να αναδημιουργήσουμε το ξεχωριστό περιβάλλον της Ελευσίνας, χρησιμοποιήσαμε έναν συνδυασμό προσομοιωμένων τραγουδιών πουλιών, κυμάτων που συντρίβονται στα βράχια και ηχηρούς απόηχους βαρέων βιομηχανικών μηχανημάτων. Μέσα από αυτούς τους προσεκτικά κατασκευασμένους ήχους, στοχεύαμε να μεταφέρουμε το κοινό μας στο καθηλωτικό ηχητικό τοπίο της Ελευσίνας, αποτυπώνοντας την ουσία της μοναδικής της ατμόσφαιρας.

Αποτυπώνοντας αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, στοχεύαμε να αναδείξουμε το βάθος της συναισθηματικής αναταραχής που βιώνουν οι πολίτες της Ελευσίνας απέναντι στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Ελπίζουμε ότι αναγνωρίζοντας αυτά τα συναισθήματα και δημιουργώντας ενσυναίσθηση μπορούμε να εμπνεύσουμε διάλογο, δράση και συλλογικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των πιεστικών περιβαλλοντικών ζητημάτων που μας επηρεάζουν όλους. Ενσωματώσαμε τα δεδομένα χρησιμοποιώντας τις παρεχόμενες νότες midi για να ενεργοποιήσουμε ένα synthesizer rack και διάφορα εφέ.