Ήρθαν από μακριά, σε αναζήτηση θησαυρού - βρήκαν ανθρώπους και αναταραχή, τα ανήσυχα παιδιά του Κρόνου - έσκυψαν τα κεφάλια τους και μόχθησαν στα εργοστάσια, αδέρφια στον αγώνα- περιπλανήθηκαν στην άδεια πόλη, μας κοίταξαν με απορία. Τους κοιτάμε μέσα από ένα παράθυρο, αλλά το παράθυρο τους μεταλλάσσει. Τους πολεμάμε, εναντίον τους και μαζί συνάμα- εμείς οι εχθροί, μετά οι σύμμαχοι. Τους ξέρουμε, τους βαρβάρους, που κοιτάζουν από το πλοίο; Κοιτάζουμε πάλι μέσα από το παράθυρο, χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε: αυτοί είναι εμείς και εμείς είμαστε αυτοί, βάρβαροι, που κοιτάζονται μεταξύ τους, ενώ τα πλοία στο βάθος έρχονται και φεύγουν.

Για το Barbaric Gaze, τα συναισθήματα που εκφράστηκαν μέσα από τις συνεδρίες έχουν συγκριθεί με τους μύθους της Μήδειας και των Αργοναυτών: η αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης, η καχυποψία προς τους ξένους, ο δεσμός που δημιουργείται μέσω της κοινής πάλης, η αδυναμία των μέσων ενημέρωσης να κατανοήσουν την οπτική του ξένου. Η ερμηνεία υποστηρίχθηκε από συγκεκριμένη οπτικοακουστική έρευνα.