Το επεισόδιο 4 είναι ιδιαίτερα έντονο καθώς συγκεντρώνει συναισθήματα μοναξιάς, απομόνωσης και εγκατάλειψης καθώς και αβεβαιότητας για το μέλλον. Εκτυλίσσεται στον πολύπαθο κόλπο της Βλύχας, γνωστό ως «νεκροταφείο πλοίων» για τα δεκάδες παροπλισμένα πλοία από όλη την Ελλάδα που βυθίζονται στη σκουριά, γεμίζοντας το βυθό με ναυάγια.
ΚΔ=Κοινωνιοδραματιστής/τρια, Σ=Συμμετέχων/ουσα
ΚΔ.1: Εσύ εδώ τι είσαι;
Σ.2: Εγώ είμαι ένα απομεινάρι καραβιού.
ΚΔ.1: Α!
Σ.2: Στη Βλύχα.
ΚΔ.1: Στη Βλύχα.
Σ.2: Το οποίο σκουριάζει και αποτελεί μόλυνση για την περιοχή. Ακόμα περισσότερο δεν ξέρω ποιο είναι το μέλλον μου, αν θα μείνω, δηλαδή, εδώ να βουλιάξω, να θαφτώ στον βυθό ή αν κάποια στιγμή θα με αποσύρουν για να με διαλύσουν.
ΚΔ.1: Εσύ τι θα ήθελες;
Σ.2: Δεν νομίζω να ήθελα να είμαι εδώ έτσι κι αλλιώς.
ΚΔ.1: Α, μάλιστα! Σε ευχαριστούμε.