Όπως έχει επισημανθεί στη βιβλιογραφία, το να μπαίνουμε στη θέση του άλλου συνιστά μια ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία όταν προσπαθούμε να συνθέσουμε αντιληπτικά τον εξωτερικό κόσμο, καθώς "είναι πιο πιθανό να βλέπουμε/αντιλαμβανόμαστε αυτό που ξέρουμε παρά να ξέρουμε αυτό που βλέπουμε".
ΚΔ=Κοινωνιοδραματιστής/τρια, Σ=Συμμετέχων/ουσα
Σ.1: Κι εγώ, για να συνεχίσω τη σκέψη της προλαλήσασας προσπαθώ να έρθω στη θέση αυτών των ανθρώπων, κατανοώ τη μεγάλη τους προσπάθεια να διατηρήσουν τα ήθη και τα έθιμά τους γιατί αυτό τους προσδιορίζει. Αλλιώς θα χαθούν σε ένα ξένο κράτος, σε μία ξένη πόλη. Αν χάσουν τη θρησκεία τους, τη γλώσσα τους, τα έθιμά τους, ποιοι θα είναι; Δεν θα ξέρουν κι οι ίδιοι ποιοι θα είναι. Τους κατανοώ πλήρως. Όσον αφορά το γεγονός το αν είναι καλοί ή κακοί, κι ανάμεσα σε εμάς τους «βέρους» Έλληνες υπάρχουν καλοί και κακοί – δεν μπορώ να τους δώσω δηλαδή αυτό το πρόσημο. Και πιστεύω ότι μόνο αν μπορέσουμε να δεχτούμε τον άλλο όπως είναι, να προσπαθήσουμε να τον κατανοήσουμε, θα συνυπάρξουμε.
ΚΔ.2: Μην πάμε σε αυτό.