Η περηφάνια για τα σύμβολα του τόπου και η παραμέληση για την εγκατάλειψη τους στη φθορά του χρόνου συνυφαίνονται στο επεισόδιο αυτό. Ο Κρόνος, το επιβλητικό απομεινάρι βιομηχανικού συμπλέγματος παραγωγής οινοπνεύματος & υπο-προϊόντων που λειτούργησε την περίοδο 1923-1986, έχει εγκαταληφθεί από ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, παραμένει όμως αγέρωχος στις αναπαραστάσεις των κατοίκων για την πόλη τους.
ΚΔ=Κοινωνιοδραματιστής/τρια, Σ=Συμμετέχων/ουσα
ΚΔ.2: Εσύ τι είσαι;
Σ.12: Εγώ είμαι ένα από τα πρώτα εργοστάσια, ο Κρόνος. Είμαι από τα πιο όμορφα κτίρια της Ελευσίνας και γενικά της χώρας, τα πρώτα που χτίστηκαν με μπετόν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αλλά τώρα μαραζώνω, πέφτω, διαλύομαι γιατί κάποιοι δεν έχουν προσπαθήσει να με διατηρήσουν. Και μέσα εκεί αισθάνομαι όλο τον κόσμο που δούλεψε, προσέφερε τη ζωή του πολλές φορές με σκοπό να βοηθήσει τα παιδιά του να μεγαλώσουν. Τώρα, όμως, αυτή τη στιγμή που μιλάμε χάνομαι.