Στο επεισόδιο αυτό υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση νοσταλγίας για το παρελθόν. Η επίκληση του παρελθόντος δημιουργεί μια σύνδεση με την παράδοση και συμβάλλει στην ενίσχυση της αίσθησης ταυτότητας που βιώνουν τα υποκείμενα της υποομάδας των ντόπιων.
ΚΔ=Κοινωνιοδραματιστής/τρια, Σ=Συμμετέχων/ουσα
ΚΔ.1: Η δική σου βαλίτσα τι έχει;
Σ.10: Κάποιες παλιές φωτογραφίες της πόλης. Ήταν τελείως διαφορετική τότε.
ΚΔ.1: Πώς είναι;
Σ.10: Ήταν τελείως διαφορετική, ίσως και λόγω ηλικίας θυμάμαι έντονα τους χωματόδρομους. Η πλατεία, επίσης, δεν έχει σχέση με τη σημερινή. Έμενε η γιαγιά μου κοντά στην πλατεία και ουσιαστικά έχω μεγαλώσει εκεί. Έχω πολλές αναμνήσεις.
ΚΔ.1: Ποια είναι η αγαπημένη σου φωτογραφία από αυτές που έχεις μέσα στη βαλίτσα σου;
Σ.10: Είναι μία που μόνο οι μεγαλύτεροι μπορούν να καταλάβουν. Εγώ, τριών-τεσσάρων ετών έξω από το τυπογραφείο του Παναγιώτη του Μιχαλάκη, όταν ήταν δίπλα στο παλιό Δημαρχείο, κουρεμένος γουλί, με κρατάει ο Παναγιώτης...
Σ.3: Πριν γίνει πεζόδρομος.
Σ.10: Ε, ναι! Γύρω στα 50-60 μέτρα από το παλιό Δημαρχείο, είχε ένα τυπογραφείο και με έπερναν εκεί, με μαζεύανε. Κι έχω κρατήσει μια φωτογραφία που είμαι νήπιο.
ΚΔ.1: Υπάρχει κάτι άλλο στη βαλίτσα σου εκτός από αυτές τις πολύ ωραίες φωτογραφίες που περιγράφεις;
Σ.10: Ναι, αναμνήσεις από την παλιά πόλη.
ΚΔ.1: Μάλιστα.