Εδώ συγκεντρώνονται όλα τα συναισθήματα που εξέφρασαν οι συμμετέχοντες για την τρέχουσα κατάσταση στην τοπική τους κοινότητα, τις συνθήκες εργασίας και τους φορείς λήψης αποφάσεων (θυμός, αγανάκτηση, δυσπιστία, αίσθημα αδιεξόδου, απογοήτευση, απογοήτευση, περιφρόνηση). Πρόκειται για ένα επεισόδιο αλληλεπίδρασης μεταξύ ενός νεαρού εκπαιδευτικού και ενός συμμετέχοντα που ενσαρκώνει τον αρμόδιο για την εκπαίδευση υπουργείο.
ΚΔ=Κοινωνιοδραματιστής/τρια, Σ=Συμμετέχων/ουσα
Σ.2: Στο Υπουργείο απευθύνομαι, το οποίο άλλαξε το όνομά του το 2010 και από Υπουργείο Παιδείας έγινε Υπουργείο Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης. Ήταν πριν από 11 χρόνια. Αυτή τη δια βίου μάθηση, πότε θα την δούμε με πράξεις να εφαρμόζεται στους εκπαιδευτικούς; Έρχεται μόνο από τον ιδιωτικό τομέα; Γιατί στον δημόσιο δεν έχω δει κάποια ιδιαίτερη αλλαγή, μόνο σε περιπτώσεις μεμονωμένες, επιλέγει δηλαδή ο καθένας προσωπικά να κάνει κάτι παραπέρα. Δεν έχει η δια βίου μάθηση αποκτήσει υποχρεωτικό χαρακτήρα.
Σ.4: Παραιτούμαι. Τέλος.