ΚΔ.1: Εσείς;

Σ.3: Το πρώτο και σημαντικότερο, η υλικοτεχνική υποδομή των σχολικών μονάδων. Θα συμφωνήσω με τη συνάδελφο ότι στα σχολεία όπως και στους παιδικούς σταθμούς είναι περίπου το ίδιο τραγική η κατάσταση. Δεν ξέρω αν είναι επίκαιρο και σχετικό αυτό το σχόλιο, αλλά η κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με όσα ακούγονται από την πλευρά των θεσμών. Θα συμφωνήσω επίσης με την προλαλήσασα. Το Υπουργείο Παιδείας που είναι ο αρμόδιος φορέας. Ας φροντίσει να διασφαλίσει εκείνα τα μέσα που είναι αναγκαία για την ορθή λειτουργία και θα δούμε μετά οι εκπαιδευτικοί αν μπορούμε και τι να κάνουμε με το ζήτημα της αξιολόγησης. Οπότε, πάω στο δεύτερο πρόβλημα, που είναι συνακόλουθο του πρώτου, και έχει να κάνει με το μαθησιακό επίπεδο των μαθητών. Είναι πάρα, πάρα, πάρα πολύ χαμηλό και όσο πάει γίνεται διαρκώς χαμηλότερο. Σε αυτό λάβετε ως δεδομένη την παραπαιδεία, έτσι; Λοιπόν, το επίπεδο είναι απελπιστικά χαμηλό, είναι εφιαλτικό αυτό που έρχεται, τα παιδιά είναι κυριολεκτικά αναλφάβητα, εγώ είμαι στη δεύτερη βαθμίδα και συγκεκριμένα στο Λύκειο και έρχονται παιδιά από το Γυμνάσιο που αδυνατούν να κατανοήσουν στοιχειωδώς ένα κείμενο που λέει απλά πραγματάκια. Αντίστοιχα αδυνατούν να συντάξουν ένα κείμενο που να λέει απλά πραγματάκια. Και θα θεωρήσω τελείως υπεύθυνο για αυτό, παρά την όποια προπαγάνδα και ό,τι τριγύρω, το Υπουργείο Παιδείας. Δικό του είναι το εκπαιδευτικό σύστημα βάσει του οποίου οι μαθητές διδάσκονται, δικά του τα προγράμματα σπουδών, δικές του οι αποφάσεις σχετικά με τα βιβλία – παμπάλαια, τριακονταετίας και βάλε -, δική του η ευθύνη. Πρωτίστως και κυρίως. Τέλος.