Σ.1: Λοιπόν, και στη δική μας ομάδα καταγράψαμε πάνω-κάτω τα ίδια βασικά προβλήματα που ανέδειξαν οι προηγούμενοι. Πρωτίστως το οικονομικό ζήτημα. Ουσιαστικά, θεωρούμε ότι δεν αμείβεται ένας εργαζόμενος ανάλογα με το έργο που παράγει αλλά πολύ λιγότερο από αυτό. Επιπλέον παρατηρήσαμε προβλήματα πολύ σημαντικά όπως η απλήρωτη εργασία είτε είναι θέμα υπερωριών εργαζομένων που πολλές φορές καλούνται να δουλέψουν περισσότερο αλλά χωρίς να έχουν τις ανάλογες αμοιβές,  και η ανεργία που πλήττει ιδιαίτερα την περιοχή μας, όπως επίσης και η σταθερότητα στην εργασία – ο εργαζόμενος έχει χάσει την αίσθηση της ασφάλειας στην εργασία και δεν μπορεί να εξελίξει θέματα της οικογένειάς του, να τρέξει ουσιαστικά ένα οικογενειακό πλάνο και να κάνει πράξη τα όνειρα όλης της οικογένειας.

ΚΔ.1: Τι εννοείτε ως σταθερότητα; Ότι δεν είναι μία δουλειά που μπορεί να διαρκέσει; 

Σ.1: Ακριβώς αυτό! Είσαι με το ένα πόδι έξω από την εργασία σου. Θίξαμε θέματα ασφάλειας και υγιεινής στην εργασία, πολύ σημαντικά και αυτά. Όπως επίσης, ένα άλλο μάλλον σημαντικό ζήτημα είναι η ανασφάλιστη εργασία που υπάγεται νομίζω στην ευρύτερη περιοχή των οικονομικών ζητημάτων. Ένα άλλο κομμάτι που θίξαμε ήταν το έλλειμμα δεξιοτήτων και εκπαίδευσης. Πολλές φορές καλούνται οι εργαζόμενοι να παράξουν έργο χωρίς να έχουν τα απαιτούμενα εφόδια, το πώς θα το κάνουν αυτό. Κι αυτό παρατηρείται και στον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο τομέα. Το περιβάλλον εργασίας και το φυσικό πλαίσιο που το περιβάλλει χρήζει ανάπτυξης και βελτίωσης σε κάθε πλαίσιο. Αυτά θίξαμε, αυτά κουβεντιάσαμε και εδώ βάλαμε μία άνω τελεία αν και είχαμε επιπλέον σκέψεις τις οποίες όμως δεν αναπτύξαμε.